راهنمای انتخاب تجهیزات برای کم بینایان

بینایی یکی از حواس پنج‌گانه بسیار مهم ما است. بخش زیادی از زندگی ما را استفاده از چشمهایمان تشکیل می‌دهد و اهمیت حافظه بصری در زندگی انسان غیرقابل انکار است. با این‌حال چشمان هر فردی مانند سایر اعضای بدن او ممکن است با مشکلاتی دست و پنجه نرم کند. یکی از آن‌ها کم بینایی و یکی از عارضه‌هایی است که افراد زیادی را در سراسر جهان درگیر خود می‌کند. این افراد باید از تجهیزات کم بینایان یا ذره بین دیجیتال استفاده کنند. در این مطلب قصد داریم به بررسی بیشتر تجهیزات کم بینایان و ویژگی این افراد بپردازیم. پس تا انتها همراه ما بمانید.

کم بینایی چیست

کم بینایی به معنای از دست دادن مقداری بینایی است که با عینک‌های طبی، لنزهای تماسی یا جراحی قابل اصلاح نیست. این نوع بیماری شامل نابینایی کامل نمی‌شود، زیرا هنوز مقداری بینایی وجود دارد و گاهی می‌توان آن را با استفاده از وسایل کمک بینایی بهبود بخشید تا فرد بتواند مانند سایر اطرافیان خود از چشم‌هایش استفاده کند.

کم بینایی یا low vision شامل درجات مختلف از دست دادن بینایی است مثل نقاط کور، دید ضعیف در شب، مشکلات خیرگی تا از دست دادن تقریبا کامل بینایی. انجمن بینایی سنجی آمریکا low vision را دو دسته زیر تعریف می‌کند:

بینایی جزئی

فرد بینایی 70/20 تا 200/20 با لنزهای معمولی بینایی دارد.

تقریبا کور

فرد دارای حدت بینایی بهتر از 20/200 با اصلاح معمولی یا میدان دید محدود با عرض کمتر از 20 درجه است.

ویژگی افراد کم بینا

low vison به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فرد دارای یکی از شرایط زیر است:

• حدت بینایی بیش از 6/18 یا کمتر از 20/60 تا 3/60 یا تا 10/200 (Snellen)
• محدودیت میدان دید (زاویه کمتر از 40 درجه تا 10 درجه)

بنابراین پزشکان اصطلاح دید کم یا کم بینایی را برای توصیف از دست دادن حدت بینایی، در حالی که مقداری بینایی را حفظ می‌کند، استفاده می‌کنند.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر low vision هستند

هرکسی ممکن است تحت تاثیر کم بینایی قرار گیرد، زیرا این عارضه ناشی از شرایط و آسیب‌های مختلف است. به ‌دلیل اختلالات مرتبط با سن مانند دژنراسیون ماکولا (تباهی لکه زرد) و گلوکوم، بینایی کم در بزرگسالان بالای 45 سال و در بزرگسالان بالای 75 سال شایع‌ است. از هر چهار بزرگسال بالای 75 سال یک نفر چنین مشکل آزاردهنده‌ای را دارد.

علت کم بینایی چیست

ممکن است یک یا چند علت برای بروز کم بینایی وجود داشته باشد. چنین دلایلی معمولا نتیجه اختلالات یا آسیب‌هایی هستند که بر چشم تاثیر می‌گذارند یا اختلالی مانند دیابت که تمام بخش‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

بعضی از شایع‌ترین علل این عارضه شامل دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، دیابت و گلوکوم است. low vision ممکن است ناشی از سرطان چشم، آلبینیسم (زالی)، آسیب مغزی یا اختلالات ارثی چشم از جمله رتینیت پیگمنتوزا (ورم رنگیزه‌ای شبکیه) باشد. اگر علائم این اختلالات را دارید یا در معرض خطر ابتلا به آن‌ها هستید، امکان ابتلای شما به این عارضه نیز وجود دارد.

کم بینایی چگونه تشخیص داده می‌شود

متخصص با استفاده از تجهیزات کم بینایان چشم فرد را مورد معاینه قرار می‌دهد. اگر مشکلات بینایی شما را از انجام فعالیت‌های روزانه مانند سفر، آشپزی، کار و مدرسه باز می‌دارد،‌ باید چشم پزشک خود را در جریان آن قرار دهید.

آزمایش‌هایی که چشم پزشکتان انجام خواهد داد شامل استفاده از نور، ذره‌بین، تلسکوپ، ذره بین دیجیتال و نمودارهای ویژه برای کمک به بررسی حدت بینایی، درک عمق و میدان بینایی شما است.

آیا کم بینایی قابل درمان است

بعضی از اختلالات کم بینایی مانند رتینوپاتی دیابتی، قابل درمان هستند. در برخی از بیماران دید بازیابی شده با استفاده از تجهیزات کم بینایان به آن‌ها این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به کمک فرد دیگری از درها و پیاده‌روها عبور کنند، لباس‌های رنگ روشن و تیره را مرتب کنند یا حتی حروف بزرگ را بدون مشکل بخوانند.

کمک‌های غیر نوری طراحی شده برای افراد کم بینا نیز بسیار مفید هستند. بعضی از دستگاه‌های غیر نوری محبوب را در فهرست زیر نام بردیم:

• نرم افزارهای مختلف خواندن متن
• ساعت با کنتراست بالا
• ساعت سخنگو
• نشریات چاپی بزرگ
• تلفن با اعداد بزرگ شده

کمک‌های بینایی کیفیت زندگی را برای بسیاری از افراد بهبود می‌بخشند. می‌توانید برای یافتن مناسب‌ترین تجهیزات کم بینایان با یک متخصص چشم مشورت کنید.

تجهیزات کم بینایان

کم بینایی تنها پس از انجام تمام اقدامات ممکن برای اصلاح دید، تا حد امکان بهتر می‌شود و این افراد تا حدودی می‌توانند به زندگی عادی بازگردند. این اقدامات شامل مداخلات پزشکی مثل جراحی، استفاده از عینک و عدسی، به‌کارگیری ذره بین کم بینایان و ذره بین دیجیتال است.

افراد کم بینا اغلب برای خواندن چیزی نیاز به تطبیق نور یا چاپ بزرگ دارند. دو نوع خاص کم بینایی وجود دارد که عبارت هستند از:

میوپیک

این دسته از افراد قادر به دیدن واضح اشیاء دور نیستند و معمولا به آن‌ها نزدیک بین می‌گویند.

هایپروپیک

گروه دوم قادر به دیدن اشیاء واضح نزدیک نیستند و معمولا به آن‌ها دوربین می‌گویند.

همچنین باید اشاره کنیم یک دانش آموز کم بینا مانند یک دانش آموز نابینا با چالش ناتوانی روبرو می‌شود. برخی از دانش‌آموزان کم‌بینا می‌توانند با چاپ بسیار بزرگ با نوک خودکار یا نشانگر، در کلاس یادداشت برداری کنند. اطرافیان نیز برای کمک می‌توانند سخنرانی‌ها را برای استفاده بعدی آن‌ها ضبط کنند.

کمک‌های رایج کم بینایی با استفاده از تجهیزات کم بینایان عبارت هستند از:

• عینک و تلسکوپ
• لنزهایی که نور را فیلتر می‌کنند.
• ذره بین دیجیتال (این دستگاه تا حدی بینایی بیمارانی که بینایی خود را از دست داده‌اند، بازیابی می‌کند.)
• ذره بین‌های دستی
• تلویزیون مداربسته
• منشورها

برخی از بیماران مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا که دید مفیدی ندارند، ممکن است واجد شرایط انجام عمل پروتز شبکیه باشند.

سخن نهایی

کم بینایی یکی از عارضه‌های ناتوان کننده زندگی است که افراد زیادی در رده‌های گوناگون سنی با این مشکل روبرو می‌شوند. این عارضه انواع مختلفی دارد که بعضی آن‌ها قابل درمان بوده و تعدادی دیگر غیرقابل درمان هستند. همچنین می‌توان با تجهیزات کم بینایان که در مطلب بالا به آن‌ها اشاره کردیم، تا حدی کیفیت زندگی این افراد را به سطح استاندارد نزدیک کرد.